حضرت قاسم بن الحسن علیهالسّلام:
حضرت قاسم علیهالسّلام، فرزند امام حسن مجتبی علیهالسّلام است. حضرت قاسم علیهالسّلام حدود 2- 3 سال قبل از شهادت پدر بزرگوارش دیده به جهان گشود. از این رو با عموی مهربان خویش حضرت اباعبدالله الحسین علیهالسّلام خو گرفته بود. و در دامان امام حسین علیهالسّلام پرورش یافت. ظاهراً شکل و شمایل ظاهری و خصوصیات دیگر حضرت قاسم علیهالسّلام شباهت بسیاری به پدر بزرگوارش امام حسن علیهالسّلام داشته به گونه ای که امام حسین علیهالسّلام با دیدار او از برادر محبوب خویش یاد می کرد و فرزند برادرش را در آغوش می گرفت و نوازش می کرد. چهره ی آن حضرت چنان زیبا و دل انگیز بود که او را به پاره ی ماه یا ستاره ی زیبا تشبیه کرده اند.
شهادت حضرت قاسم علیهالسّلام:
ابوحمزه ثمالی (ره) میگوید، از حضرت زین العابدین علیهالسّلام شنیدم که می فرمود: چون شب عاشورا فرا رسید، پدرم تمامی اصحاب و یاران خود را جمع کرد و به آن ها فرمود:
ای یاران و پیروان من، تاریکی شب را مرکب خود قرار داده و جان خود را نجات دهید که مطلوب این قوم، جز من کسی نیست و ...
پس از امتناع آنان، آن حضرت فرمود: همانا فردا من کشته می شوم و همه کسانی که با من هستند، نیز کشته خواهند شد و از شما احدی باقی نخواهد ماند ...
قاسم ابن الحسن علیهالسّلام که در این جمع حاضر بود، مشتاقانه پرسید: آیا من هم کشته خواهم شد.
امام حسین علیهالسّلام با مجتبی پدرانه به او فرمود:
یا بنیّ، کیف الموت عندک
پسرم، مرگ در نزد تو چگونه است؟
و قاسم، بدون لحظه ای درنگ، پاسخ داد:
با عمّ احلی من العسل عموجان از عسل شیرین تر است
نظرات شما عزیزان: